Φασιστογάμης Μπουρμάς

Μισάνθρωπα μουλάρια μου και τάχα μου Εθνίκια
κομπλεξικά γουρούνια μου αρπάξτε τα καζίκια.

Αυτόν τον άμοιρο λαό,αυτού την ιστορία,
Όλοι σας καπηλεύεστε χωρίς να ρίξτε μία.

Όλοι εμείς το ξέρουμε,πως είναι στα αχαμνά σας
Γραμμένη η συμπόνια σας και η παρηγοριά σας.

Εσείς δεν είστε Έλληνες ούτε ανθρώποι είστε
Σκατά σε βόθρο γίνατε, με ψώφο απειλήστε.

Συχάνατε τον άνθρωπο,παρόλο που είστε ζώα,
Σκατά φάτε τεράστια,μεγάλα σαν τον βόα.

Ούτε καν ζώα είσαστε,μον’ είσαστε φυτά
Πράσινα από το κακό,που θέλουν κοπριά.

Τώρα εξηγήτε βρε παιδιά αυτή η σκατοφαγία,
Σκατά τα θρέφουν τα φυτά κι ο Ήλιος με μαγεία.

Φυτά ως τα ηλίθια τα ένδοξα τα βλήτα,
Το σόϊ σας φασισταριά,κι ας μοιάζετε με σύκα.